Het dorp Zalyztsi
Zalyztsi, een lintdorp aan de weg langs een groot meer in het westen van Oekraïne, ligt
ongeveer
150 kilometer van de Pools-Oekraïnse grens en 30 kilometer van grote stad Ternopil.
Het oorspronkelijk agrarische dorp telde twee fabrieken en een aantal staatsboerderijen
(kolchozen).
Nadat het communisme was verdrongen zijn de staatsboerderijen en fabrieken gesloten en is de
daarbij
behorende grond verdeeld. Gevolg: grote werkloosheid.
Vóór de oorlog zochten veel mannen en vrouwen werk in Rusland, Polen of in het westen van
Europa, soms legaal en soms
illegaal. Grootouders brachten de kindeen dan groot.
Nu, tijdens de oorlog met Rusland, zijn veel mannen uit het dorp opgeroepen om te vechten
aan het front.
Oleg Boiko is gevraagd om in zijn dorp te blijven om voorzieningen te realiseren voor
Oost-Oekraïnse vluchtelingen
en soldaten die al dan niet gewond en al dan niet tijdelijk terug zijn van het front. Ook
regelt hij een aantal
burgerzaken voor het leger.
Voorzieningen
Het dorp heeft 2600 inwoners, een aantal kerken, één school en een klein ziekenhuis met polikliniek. Enige jaren geleden zijn de kleine dorpen rond Zaliztsi samengevoegd met Zalyztsi zelf, waardoor de nieuwe gemeente Zalyztsi is ontstaan, de 'chromada' Zalyztsi. De school heeft een streekfunctie en telt ongeveer 500 leerlingen die uit de hele gemeente komen, meestal met een schoolbus. Intussen is het onderwijs tweetalig waardoor alle leerlingen naast Oekraïens ook Engels leren. De grootste kerk in het dorp is de Oekraïens Katholieke kerk. Het ziekenhuis telt enkele tientallen bedden en is geschikt voor patiënten met niet-complexe ziektebeelden.
Er zijn verschillende cafés en er is mooi restaurant aan de oever van het meer,
voornamelijk voor huwelijken en grote feesten.
In oorlogstijd worden de kerken druk bezocht.
"Er waren gisteren maar zes mannen....", klonk
het een dezer dagen.
De school kan in de winters nauwelijks doordraaien vanwege de koude door de slechte gasvoorziening. "Als we niet oppassen gaat de generatie die ons land weer moet opbouwen hierdoor verloren , Ben,...."
Strenge winters en warme zomers kenmerken het klimaat, al verandert er de laatste jaren wel iets in de seizoenen, mogelijk ten gevolge van de mondiale klimaatverandering. Door de gebrekkige gasvoorziening in de oorlog en door de coronapandemie daaraan voorafgaand is de school al drie winters grotendeels gesloten geweest.